در این مقاله که توسط شرکت تولیدی رنگ های ترافیکی رنگ افروز فرنام تهیه گردیده است قصد داریم در رابطه با مراحل آماده سازی انواع سطوح برای رنگ آمیزی را برای شما شرح دهیم.
طبقه بندی میزان آماده سازی سطوح فلزی دارای روش های زیادی میباشد ، در این بخش از استاندارد 1- ISO 8501 استفاده میشود.
- درجه‌بندی آماده سازی سطح بعد از تميزكاری بوسيله مواد ساینده
- درجه‌بندی آماده سازی سطح بعد از تميزكاری بوسيله واترجت
درجه‌بندی آماده سازی سطوح بعد از تميزكاری بوسيله مواد ساینده
- Sa1
- Sa2
- ½Sa 2
- Sa3
چه نوع آلاینده هایی روی یک سطح یافت می شود؟
سطوح فلزی در معرض منابع مختلفی از آلودگی شیمیایی هستند. به عنوان مثال، زنگ یک پدیده بسیار شناخته شده است. با این حال، سایر آلاینده ها لزوماً با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیستند، اما با این وجود باید برای اطمینان از چسبندگی خوب پوشش، از سطح حذف شوند.
زنگ زدگی و خوردگی
سازه های فولادی در طول ساخت تا دمای بیش از 1000 درجه سانتیگراد گرم می شوند. هنگامی که فولاد شروع به خنک شدن می کند، سطح بسیار سریع با هوای محیط (به ویژه اکسیژن موجود در غلظت بالا) واکنش نشان می دهد و بلافاصله، ما می توانیم ظاهر مقیاس را ببینیم. فلس باعث ایجاد ریزترک روی سطح می شود و زمانی که رطوبت موجود در هوا شروع به فرورفتن خود در ترک ها می کند، پدیده خوردگی آغاز می شود. با گذشت زمان، اگر خوردگی درمان نشود، ساختار فلزی شروع به زنگ زدگی و پوسته پوسته شدن می کند و سطح را برای چسبندگی قابل قبول پوشش عملکردی یا مواد پوششی مانند رنگ ناپایدار می کند. حتی در مراحل اولیه فرآیند زوال زنگ، ردپایی از آلاینده ها مانند رسوب می تواند بر چسبندگی طولانی مدت رنگ تأثیر بگذارد. در تمام موارد، سطح باید عاری از همه آلاینده ها باشد تا از یک پوشش بادوام در طول زمان اطمینان حاصل شود.
نمک محلول
وجود نمک محلول بر روی یک سازه نیز می تواند بر چسبندگی پوشش به یک جسم فلزی تأثیر بگذارد. سازه‌های فولادی قدیمی که نشانه‌های خوردگی را نشان می‌دهند، احتمالاً حاوی نمک‌های آمونیوم (کلریدها و سولفات‌ها) هستند. در بسیاری از موارد، این نمک ها نیز باید از سطح حذف شوند تا از چسبندگی بهینه پوشش ها در طول کار تعمیر و نگهداری اطمینان حاصل شود.
آلاینده‌های مرطوب
روغن برش، روان‌کننده‌ها، روغن‌ها، گریس‌ها و سایر آلاینده‌های نیمه مایع که در طول ساخت یک شی ایجاد می‌شوند، باید قبل از اعمال پوشش کاملاً از سطح پاک شوند. اگرچه این نوع آلاینده تأثیر منفی بر ساختار فلزی ندارد – برعکس، آنها به عنوان یک لایه محافظ برای جلوگیری از آلودگی شیمیایی و خوردگی عمل می کنند – باید به طور کامل حذف شوند تا از چسبندگی کافی مواد پوشش اطمینان حاصل شود.
آماد سازی سطوح با استفاده از روش های بلاست کردن با مواد ساینده :
- تميز كردن به صورت شن پاشی خفيف (Light blast-cleaning)
- تميز كردن به صورت شن پاشی عميق (Through blast-cleaning)
- تميز كردن به صورت شن پاشی کاملاعميق (Very through blast-clean)
- تميز كردن به صورت شن پاشی تا درجه‌ای كه تميزی فولاد با چشم ديده شود. (Visually clean steel)
آماده سازی سطوح به صورت شن پاشی خفيف (Light blast-cleaning) :
سطح فولاد بایستی پس از شن پاشی و به هنگام بازرسی بدون استفاده از ذره بين، عاری از روغن، چربی، كثيفی و نيز لايه اكسيد حاصل از نورد (كه چسبندگی آن كم میباشد) ،زنگ، پوشش‌های رنگی و مواد خارجی باشد.
تميز كردن به صورت شن پاشی عميق (Through blast-cleaning) :
هنگامی كه بدون بزرگ نمايی به سطح نگاه می‌كنيم، سطح بايد عاری از هر گونه روغن گريس و آلودگی و رنگ و هر شی خارجی باشد. هر گونه آلودگی عمقی بايد به سختی به سطح چسبيده باشد.هر گونه زنگ يا رنگ كه با كاردك جدا شود شامل اين دسته نمی شود و بايد به نحوی پاكسازی گردد.
آماده سازی سطوح به صورت شن پاشی کاملاعميق (Very through blast-cleaning) :
سطح فولاد پس از شن‌پاشی بایستی به هنگام بازرسی بدون استفاده از ذره‌بين، عاری از روغن، چربی و كثيفی باشد و نيز بايستی لايه اكسيد حاصل از نورد، زنگ، پوشش‌های رنگی و مواد خارجی كاملاً زدوده شده باشند. هرگونه اثر به جامانده از مواد آلاينده، به صورت لكه‌های جزئی به شكل خال‌ها و نوارها به نظر خواهد آمد.
تميز كردن به صورت شن پاشی تا درجه‌ای كه تميزی فولاد با چشم ديده شود (Visually clean steel) :
سطح فولاد پس از شن پاشی بایستی به هنگام بازرسی بدون استفاده از ذره‌بين بايستی عاری از روغن، چربی و كثيفی باشد و نيز لايه اكسيد حاصل از نورد، زنگ، پوشش‌های رنگی و مواد خارجی كاملاً زدوده شده باشند، چنين سطحی بايد دارای نمای فلزی يكنواخت باشد.
